Żniwa, Franciszek Kalfas, Ćmielów, lata 40. XX w.

Unikatowa grupa figuralna w stylu art deco; porcelana ręcznie malowana, sygnowana.

Wymiary: 20x19,5x11 cm

Literatura: Wystawa zbiorowa Józefa Mehoffera i Jana Książka, Wystawa Tkanin Artystycznych Heleny i Stefana Gałkowskich oraz Polskiej porcelany art. “Ćmielów”, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 1945, s.14

Franciszek Kalfas (Cięcina 1898 – 1968 Kraków) – rzeźbiarz, projektant porcelany. W latach 1920–1922 kształcił się w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W latach 1922–1927 studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie, gdzie uczęszczał na zajęcia w pracowni Jana Raszki. Po ukończeniu studiów został na macierzystej uczelni na stanowisku asystenta prowadząc zajęcia z kompozycji brył i płaszczyzn, a w latach 1929–1930 dodatkowo z rzeźby w drewnie i kamieniu. Od 1928 roku należał do Zrzeszenia Artystów Plastyków „Zwornik”, zaczął wystawiać swoje prace. W 1929 wziął udział w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu wystawiając tam cztery rzeźby i zdobywając nagrodę za rzeźbę Kraka dla pawilonu miasta Krakowa. W 1931 wziął udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Religijnej w Padwie. W latach 1930 do 1934 roku był nauczycielem kontraktowym, następnie etatowym na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych. W 1931 wykonał płaskorzeźby do ołtarza głównego w Kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie. W latach 30. związał się także z Fabryką Porcelany w Ćmielowie, dla której tworzył projekty figurek i naczyń oraz dekoracje na fasadach dwóch krakowskich kamienic będących własnością fabryki. W 1939 zdobył nagrodę honorową prezydenta RP Ignacego Mościckiego za rzeźbę w brązie „Mistrz świata”, którą otrzymał złoty medalista w skokach narciarz niemiecki Joseph Bradl. W czasie II wojny światowej w latach 1942–1944 Kalfas ukrywał się w fabryce porcelany w Ćmielowie, gdzie był projektantem i kierownikiem artystycznym. Wykonane wówczas 24 projekty zaprezentowano na wystawie w Krakowie w 1945, po wojnie artysta nie wrócił już do pracy z porcelaną. W 1945 wykonał figurę „Macierzyństwo” będącą obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. W 1958 wykonał projekt figurki Żaka na zlecenie krakowskich rzemieślników. Figurka stoi na placu Mariackim wieńcząc fontannę, którą zaprojektował Jan Budziłło. W tym samym czasie wykonał naturalnej wielkości kamienną rzeźbę Chrystusa zdobiącą grobowiec rodziców Franciszki i Floriana Kalfasów na cmentarzu w Cięcinie. W 1960 wykonał model figury Matki Bożej Płaczącej w Bazylice w Dębowcu.

Dostępne: Warszawa