Wacław Piotrowski "Martwa natura", 1935 r.

Olej na płótnie, sygnowany i datowany ld. "Wacław Piotrowski 1935". Wymiary w ramie: 73x59 cm (60x46 cm).

Wacław Piotrowski (Warszawa 1887 - 1967 Warszawa) – malarz polski, portrecista, pejzażysta i rysownik. W latach 1907–1911 Studiował w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych przy ulicy Hożej, początkowo rzeźbę pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego, a następnie malarstwo pod kierunkiem Kazimierza Stabrowskiego, Konrada Krzyżanowskiego, Edwarda Trojanowskiego i Stanisława Lentza. Od debiutu wystawowego w roku 1910, był (do 1939 r.), stałym uczestnikiem wystaw i salonów Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1919–1922 przebywał we Francji, głównie w Paryżu, gdzie brał udział w salonach i wystawach organizowanych przez Société des Artistes Français oraz Société Nationale des Beaux Arts. W tym samym roku wziął udział w wystawie The International Society of Sculptors, Painters and Gravers w Londynie.

W 1921 roku miał indywidualną wystawę w Paryżu w Galerie Devambez, z którą był wtedy związany kontraktem. Później malował pejzaże w Neapolu (1924) i Wenecji (1924 - 1926). Był portrecistą. W kilku okresach swego życia malował olejne i akwarelowe pejzaże oraz szkice piórkiem z natury, jednak stanowiły one margines jego ulubionej działalności artystycznej, jaką był portret psychologiczny. Na płótnie i kartonie utrwalał zakątki i mury warszawskiego Starego Miasta, pałace, pomniki i drzewa Łazienek oraz Wilanowa.

Przede wszystkim malował portrety, w tym także portrety ubogich mieszkańców stolicy – woźnych, posłańców, praczek, żebraków i mieszkańców domów noclegowych. Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku znane były i często reprodukowane w polskiej prasie dwa jego portrety sportowe: Stefana Kostrzewskiego w trakcie biegu przez płotki oraz Haliny Konopackiej podczas pchnięcia kulą. Oba portrety były eksponowane w Amsterdamie, w tamtejszym muzeum miejskim, na wystawie Sport w malarstwie, towarzyszącej IX Igrzyskom Olimpijskim w Amsterdamie w 1928 roku. Był ceniony w okresie międzywojennym, po II wojnie światowej raczej niedoceniany i zapomniany.

Jego obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie, Ministerstwa Kultury i Sztuki, a rysunki w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego.

Dostępne: Warszawa