Stanisław Jankowski "Ułan i dziewczyna", 1911 r.

Olej na płótnie, sygnowany i datowany pd. "STANISŁAW JANKOWSKI 1911". Wymiary w ramie 125x95 cm (100x70 cm).

Stanisław Jankowski (Michałowice 1876 - 1948 Przemyśl) artysta polski, ukończył szkołę ludową w Stryju i rozpoczął studia malarskie prawdopodobnie w Krakowie na ASP, które przerwał po śmierci ojca. Od 1899 roku nauczał rysunku w Przemyślu, gdzie prowadził ożywioną działalność organizacyjną i oświatową w Sokole, Tow. Szkoły Ludowej, TPN. Był członkiem komisji konserwatorskiej przy Muz. Ziemi Przemyskiej. Od 1920 pracował jako inspektor szkolny w Janowie Lubelskim, inicjując budowę nowych szkół i domów ludowych, organizując świetlice wiejskie i amatorskie teatry. W latach 1930-41 mieszkał w Chyrowie, gdzie prowadził badania folklorystyczne. Do prasy przemyskiej pisywał artykuły, felietony, recenzje, nowele. W Przemyślu założył pismo dla nauczycieli szkół powszechnych pt. „Nauczyciel Polski”. W 1941 roku powrócił do Przemyśla, gdzie uczył w szkole zawodowej i prowadził tajne nauczanie. Wystawiał w Przemyślu w 1909 (wystawa urządzona w Kole Tow. Szkoły Ludowej), we Lwowie w 1913, 1914 i 1929, a po 1930 miał także indywidualne wystawy prac w Chyrowie i Lwowie. Jego dzieła znajdują się w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej w Przemyślu („Stodoła” 1913 r., „Portret męski” 1919 r., „Pejzaż górski”, „Portret Kościuszki”, „Ruiny zamku” 1932 r.) oraz w prywatnych zbiorach prof. Tadeusza Dobrowolskiego w Przemyślu („Pnie sosen”, „Lipowica”, „Pejzaż wiosenny”, „Lato”, „Jesienny widok na San”). Jego dziełem prawdopodobnie jest także obraz ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie „Portret Władysława Konowicza dowódcy powstańców 1863”.

Dostępne: Warszawa