Roman Artymowski "Pejzaż", 1992 r.

Akwarela na papierze, na rewersie sygnowana pod dedykacją: "Roman Artymowski"

Wymiary w ramie: 60x50 cm (20x15 cm)

Roman Artymowski (Lwów 1919 - 1993 Warszawa)  - w czasie okupacji związany był z konspiracyjnym teatrem Tadeusza Kantora. W tym okresie interesował się poezją - członek krakowskiej grupy poetyckiej "Inaczej". W 1945 r. podjął studia na ASP w Krakowie. Jego nauczycielami byli m.in: Eugeniusz Eibisch i Andrzej Jurkiewicz. Zadebiutował w październiku 1949 r. W latach 1953-1956 brał udział w wykonaniu polichromii odbudowywanych kamienic Rynku Starego i Nowego Miasta w Warszawie. W 1958 r. po raz pierwszy odbył podróż na Bliski Wschód. W 1959 r. w galerii Krzywe Koło miał pierwszą wystawę indywidualną, na której pokazał prace powstałe pod wpływem podróży do Włoch. W tym samym roku odwiedził Bagdad, organizując tam wystawę polskiej sztuki współczesnej. W latach 1959-1960 wykładał grafikę artystyczną i poligrafię w bagdadzkich uczelniach artystycznych. Po powrocie do Polski w PWSSP w Łodzi prowadził Pracownię Malarstwa i Rysunku na Wydziale Tkaniny. W 1982 r. otrzymał profesurę na warszawskiej ASP, a w latach 1983 - 1984 był rektorem tej uczelni. Najsilniejszą inspiracją okazał się dla artysty pustynny krajobraz Iraku. Owocem podróży na Bliski Wschód były wysmakowane w barwie i fakturze płótna, akwarele i grafiki. Roman Artymowski zaliczany jest do grona najważniejszych malarzy z kręgu abstrakcji geometrycznej w Polsce, jednocześnie jego twórczość bywa również sytuowana w nurcie postimpresjonizmu i tradycji malarstwa pejzażowego.

Dostępne: Warszawa, na tel.