Prof. Jan Wysocki "Scena parkowa"

Olej na płótnie, sygnowany pd. "J.Wysocki"

Wymiary w ramie: 31x41 cm (19x29 cm)

Jan Wysocki (Mysłowice 1873 - 1960 Katowice) – polski rzeźbiarz, medalier, malarz. Był synem Antoniego i Marii Zuzanny z domu Popek. Ojciec był właścicielem stolarni. Do gimnazjum uczęszczał w Paczkowie. W 1893 wyjechał na studia malarskie do Monachium. Naukę kontynuował w Paryżu na akademiach „Julian” i „Colarossi”. Od 1898 przebywał w Rzymie, gdzie studiował rzeźbę. Od 1901 przez trzy lata mieszkał w Monachium, gdzie wystawiał swoje obrazy. W 1904 wyjechał do Katowic, gdzie założył prywatną szkołę sztuki oraz prowadził kursy rysunku w polskich gimnazjach w Sosnowcu i Bytomiu. Od 1908 przez dwa lata przebywał w Paryżu, gdzie wystawiał swoje prace medalierskie. Pod koniec 1910 przeniósł się do Monachium. Podczas I wojny światowej służył jako kartograf w armii niemieckiej na froncie włoskim. Po demobilizacji wrócił do Monachium, a w 1919 do Polski. W 1920 objął stanowisko wicedyrektora i profesora Wydziału Rzeźby i Brązownictwa w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy. W 1923 przeniósł się do Poznania, gdzie objął kierownictwo Wydziału Rzeźby i Brązownictwa w Instytucie Sztuk Plastycznych. W 1940 został wysiedlony z Poznania do Sosnowca. Przez okres okupacji niemieckiej pracował jako robotnik fizyczny oraz organizował tajne kursy z zakresu malarstwa i medalierstwa. Po wojnie zamieszkał w Katowicach, gdzie uczył w Liceum Plastycznym i na kursach w Wojewódzkim Domu Kultury. W 1956 otrzymał nagrodę plastyczną Katowic za całokształt pracy artystycznej. Zmarł w 1960 i został pochowany na Cmentarzu przy ulicy Francuskiej w Katowicach.

Na jego dorobek artystyczny składa się ponad 150 lanych medali, medalionów i plakiet oraz nieliczne obrazy. Inspirował się sztuką antyku i renesansu. Początkowo w twórczości artysty przeważały tematy fantastyczne oraz motywy z mitologii klasycznej. Po 1911 zajmował się głównie studiami portretowymi. Współpracował z Mennicą Państwową, która wybiła kilkanaście medali okolicznościowych według jego projektu. Był również autorem projektu okolicznościowej dziesięciozłotówki wprowadzonej do obiegu 11 września 1933 r., wybitej z okazji 250. rocznicy odsieczy wiedeńskiej.

Dostępne: Warszawa