Maria Wollenberg-Kluza “Ludzie”

Pastel na papierze, sygn. l.d. “M. Wollenberg-Kluza”.

Wymiary w ramie: 79x69 cm (59x49 cm)

Maria Wollenberg-Kluza (ur. 1945 w Puławach) – malarka polska, prekursorka współczesnego nurtu malarstwa refleksyjnego, wywodzącego się i nawiązującego w twórczości do polskiego koloryzmu i symbolizmu. Mieszka i tworzy w Warszawie. Autorka licznych publikacji o sztuce oraz kuratorka wystaw. Jest córką malarza Piotra Wollenberga. W domu rodzinnym często bywali koledzy ojca, absolwenci warszawskiej ASP, m.in.: Michał Boruciński, Halina i Leon Michalscy, Stanisław Poznański, Piotr Potworowski oraz środowisko malarzy z Lublina i Kazimierza Dolnego: Antoni Michalak czy Zenon Kononowicz. W 1967 r. Maria zamieszkała w Warszawie u profesora Stanisława Szczepańskiego – malarza z grupy Kapistów. Tam mogła często spotykać Jana Cybisa i Hannę Rudzką-Cybisową. Ten okres był bardzo ważny dla rozwoju artystki. Ukształtował silniejsze zainteresowanie polskim koloryzmem. W latach 1967–1973 studiowała na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1973 roku otrzymała dyplom z wyróżnieniem, z malarstwa w pracowni znanego kolorysty Tadeusza Dominika oraz aneks do dyplomu z tkaniny artystycznej u Wojciecha Sadleya. W latach 1973–1975 odbyła staż asystencki w ASP w Warszawie. Urządziła bardzo wiele wystaw indywidualnych w kraju i zagranicą. Pierwsza miała miejsce w 1967 r. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych – ogólnopolskich i międzynarodowych oraz w prezentacjach polskiej sztuki za granicą.Jej obrazy reprezentują malarstwo refleksyjne, przenikane innymi formami wyrazu artystycznego, tj. muzyka, poezja, filozofia, teatr, taniec etc. W twórczości artystki widać zainteresowania antykiem. Pozostaje ona w silnym związku z kulturą grecką i rzymską. Na płótnach Marii W. Kluzy wyraźnie odnaleźć można fascynację poezją Norwida, a także wieloma współczesnymi poetami i pisarzami polskimi. Jako wychowanka Tadeusza Dominika, Maria Wollenberg-Kluza kontynuuje zainteresowanie koloryzmem. Modyfikuje go nieco poprzez elementy ekspresjonizmu i symbolizmu. Maluje najczęściej monotematyczne cykle po 20-30 prac, m.in.: „Ludzie w mieście”, „Człowiek i maszyna”, „Katedry”, „Impresje poetyckie”, „Gra wyobraźni”, „Zwierzenia matki”, Impresje hiszpańskie” „SALIGIA – siedem grzechów głównych”, „Rozmyślania i modlitwy”, „Pejzaże polskie”. Posługując się metaforą w swej twórczości, podejmuje tematy ludzkiego życia. Nawiązuje również do tematyki sakralnej. Jest autorką m.in. wizerunku Matki Bożej w Sanktuarium na warszawskich Siekierkach oraz dwóch obrazów związanych tematem z objawieniami, mającymi miejsce w latach 1943–1949 w Warszawie, a także szeregu obrazów do kościoła w Duczkach i inne, jak „Drzewo Życia”, „Tryptyk Fatimski”, „Ks. Jerzy Popiełuszko”. Z uznaniem o Marii Wollenberg-Kluzie wyrażał się Józef Szajna, malarz i wybitny reżyser teatralny, prezes Polskiego Oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej z siedzibą w Wenecji.

Dostępne: Warszawa