Konstanty Laszczka “Widok na Regle” 1905 r.

Pastel na tekturze, sygn i dat. p.d.: „K.Laszczka 1905”.

Wymiary w ramie: 71,5x81,5 cm (51 × 62 cm)

Wystawiany i reprodukowany: - „Konstanty Laszczka 1865-1956”, Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, listopad 2016-styczeń 2017; [kat.wystawy] Zofia Weiss, Katarzyna Łomnicka, „Konstanty Laszczka”,Kraków 2017, s. 94.

"Wśród artystów zainspirowanych przyrodą oraz kulturą Tatr i Podhala znalazł się też Konstanty Laszczka. Początkowo, jak wielu innych, zatrzymywał się w Poroninie (tam też mieszkali: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz, Władysław Orkan, Leopold Staff, Leon Wyczółkowski), potem zaś w Willi na Bystrem w Zakopanem. Leon Wyczółkowski natomiast, w okresie ich wspólnych eskapad w góry, około 1905 roku, mieszkał w willi wdowy po prof. Piotrze Chmielowskim."

Konstanty Laszczka (Makówiec Duży 1865 - 1956 Kraków) – polski rzeźbiarz, malarz, grafik, profesor i rektor ASP w Krakowie. Pochodził z wielodzietnej rodziny chłopskiej z Mazowsza. W dziedzinie sztuk plastycznych był samoukiem. Przypadkowe odkrycie jego talentu przez rodzinę ziemiańską Ostrowskich spowodowało, że w 1885 otrzymał możliwość studiów w Warszawie pod kierunkiem Jana Kryńskiego i Ludwika Pyrowicza. Później otrzymał stypendium Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i dzięki niemu udał się w 1891 do Paryża. We Francji był studentem Akademii Juliana i École des Beaux-Arts. Kształcił się pod kierunkiem Antoine’a Mercié, Alexandre’a Falguiere’a i Jeana-Léona Gérôme’a. Był też zaangażowany w ruch artystyczny polonii francuskiej. Prowadził skromną pracownię. W 1897 powrócił do Polski i został nauczycielem w Warszawie. W 1899 na zaproszenie Juliana Fałata osiadł w Krakowie, gdzie w latach 1900–1935 był kierownikiem katedry rzeźby, a od 1905 roku profesorem zwyczajnym Akademii Sztuk Pięknych. W 1911 roku mianowano go rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1917 przyjął do swojej pracowni pierwszą w historii akademii kobietę studentkę Zofię Baltarowicz-Dzielińską. Członek Komitetu Obywatelskiego Polskiego Skarbu Wojskowego w sierpniu 1914 roku. Przyjaźnił się ze Stanisławem Wyspiańskim i Leonem Wyczółkowskim. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Jego uczniami byli m.in.: Bolesław Biegas, Xawery Dunikowski, Ludwik Konarzewski, Franciszek Mączyński, Ignacy Zelek, Olga Niewska i Ludwik Puget, Stefan Policiński, Balbina Świtycz-Widacka.

Dostępne: Warszawa